In 2014 was ik een van de 12 winnaars van de Lemniscaat illustratiewedstrijd. Mijn bijdrage bestond uit drie illustraties bij het verhaal Drie bruggen.
Voor dit verhaal heb ik een gedicht van K. Schippers als uitgangspunt genomen bij mijn tekeningen:
Je hebt de dingen niet nodig
om te kunnen zien
De dingen hebben jou nodig
om gezien te worden
Ik heb getekend hoe een klein meisje samen met haar moeder een rondje fietst en onderweg van alles ziet. Als Nynke de dieren wakker roept, komt de wereld om haar heen tot leven. In hoe zij alles ziet, ontstaat het en wordt het haar werkelijkheid. Dit heb ik willen verbeelden door in lagen te werken en iedere laag een eigen betekenis te geven, waardoor het beeld iets poëtisch krijgt en meer wordt dan de afbeelding. Het zijn platen geworden waarop je veel kunt zien en ontdekken. Omdat ik geloof dat dit de kracht is van een mooi prentenboek: dat je keer op keer iets nieuws kan zien en je kunt verwonderen.
‘Kom lieve Nynke! Trek je jas aan en zoek je sjaal.’
Mama vult de fles met water en pakt een appel voor honger en dorst onderweg.
De zon roept, zegt mama en de zachte wind belooft de lente.
‘We gaan fietsen en jij mag voorop.’
Ze fietsen over de hoge brug. De brug waarna de wind ineens in je rug blaast.
En je langs de ganzen bij de plas waait.
‘Dag ganzen! Wakker worden!
Jullie mogen terug naar huis. Het is tijd voor nieuwe vogels.’
Drie bruggen gingen ze over. Heel ver.
Totdat ze waren waar ze vertrokken.
Nynke gaapt ervan. Haar ogen willen dicht.
Mama is fijn om tegenaan te kruipen.
Fluister nu alleen nog maar. En wind, stop met waaien.
Misschien duurt haar mooie droom dan wel heerlijk lang.
Dag lief meisje, slaap zacht.
Mijn bijdrage aan de wedstrijd verscheen in herziene vorm in een verhalenbundel van uitgeverij Ploegsma: Daar buiten loopt een schaap. Het grote voorleesboek voor kleine dromers (2014).
Verder heb ik het verhaal en de prenten gebruikt als aanzet voor een prentenboek dat ik in de komende tijd hoop af te ronden.